Bernhard Goetzke po uzyskaniu wykształcenia aktorskiego występował na scenach w Hagen, Dreźnie i Berlinie.
Najważniejszy etap jego kariery w filmie przypadł na lata 1921 - 1924, kiedy współpracował z czołowym ekspresjonistycznym reżyserem -
Fritzem Langiem. W "
Zmęczonej Śmierci" (1921) wcielił się w postać tytułową, a w "
Doktorze Mabuse" (1922) inspektora Norberta von Wenka. Są to bezapelacyjnie jego najważniejsze role. Wystąpił również w dwuczęściowej sadze "Nibelungi" (1924).
Następnie w roku 1925 objął główną rolę inżyniera Kramera w dramacie społecznym
Gerharda Lamprechta pod tytułem "
Die Verrufenen", a także grał w jego kontunuacji - "
Die Unehelichen". Swoją ostatnią główną rolę zagrał w 1929 roku w filmie "
Salamandra" - jednym z pierwszych obrazów niemiecko-sowieckiej koprodukcji. Po nadejściu kina dźwiękowego podzielił los wielu kolegów i jego znaczenie w branży filmowej znacznie zmalało.