Scena pościgu została sklejona z ujęć z całego Los Angeles, co zrodziło wręcz absurdalną sekwencję.
W scenie otwierającej film, Fujiyama pojawia się z założonymi okularami przeciwsłonecznymi, które nagle znikają, gdy kamera zmienia ujęcie.
Podczas oczekiwania w marinie na podjazd furgonetki, można zauważyć, że w samochodzie Washingtona tylne koło od strony pasażera jest niedopompowane i nie ma kołpaka. W sekwencji pościgu, który następuje po tej scenie, opona jest już napompowana, a na felgę założony jest kołpak.
Podczas pościgu, gdy Marshall i Washington ścigają furgonetkę, jej przedni spojler znika i pojawia się pomiędzy ujęciami.
W scenie otwarcia, w okularach przeciwsłonecznych Fujiyamy odbija się kamerzysta.
Choć Joe Marshall najwyraźniej płynnie posługuje się językiem japońskim, to słowo "katana" tłumaczy jako "japoński miecz", co jest błędem. "Nihonto" to japoński miecz, natomiast katana jest specjalnym mieczem używanym przez samurajów, o czym Marshall powinien wiedzieć, ponieważ jest policjantem-samurajem.
Kiedy furgonetka bez wyraźnego powodu eksploduje, to nie dość, że jej kierowca wychodzi z tego bez szwanku, to jeszcze zamienia się z wąsatego mężczyzny arabskiego pochodzenia (Orlando Quijano) na białego faceta bez zarostu.
W wielu momentach widać, że Mathew Karedas nosi w filmie perukę. Nawet podczas jednej ze scen walki, zaczyna się ona lekko zsuwać, odsłaniając jego krótkie włosy.
Film kręcono w Malibu, Beverly Hills i Los Angeles (Kalifornia, USA).
Cały film rozgrywa się w ciągu dnia, ponieważ reżyser filmu Amir Shervan nie miał środków na wynajęcie sprzętu oświetleniowego potrzebnego do kręcenia ujęć w nocy.
Z powodu niskiego budżetu, obsada nosi w filmie swoje własne ubrania i porusza się w nim swoimi prywatnymi samochodami.
Film kręcono od czerwca do sierpnia 1990 roku. Dodatkowe zdjęcia (tzw. "dokrętki") miały miejsce w listopadzie, a potem w styczniu 1991 r.