Historia doskonała do zekranizowania, ale po seansie nie sposób nie powiedzieć, że czegoś filmowi brakuje. Chyra sobie z rolą poradził, ale liczyłem na więcej. Więcej dramatu w dramacie, a momentami brakło realizmu i robiło się wręcz cukierkowo. Dialogi zajeżdżają zwyczajną tandetą, sztuczne i jakieś nieżyciowe. A realizm? Konfrontując zachowanie bohatera i stosunek innych postaci do niego z kadrami pokazującymi jego wciąż pogarszające się widzenie można śmiało stwierdzić, że go w filmie właściwie nie ma. Nauczycielka, z którą ma romans nie zauważa jego choroby, która przecież w sposób oczywisty uwidaczniałaby się przy najprostszych nawet czynnościach - przy wadzie wzroku -2, -3 przy braku soczewek/okularów można mieć spore trudności w poruszaniu się w codziennej rzeczywistości i rozpoznawaniu znajomych twarzy z odległości nawet kilku metrów, co dopiero mówić o tak poważnych zaburzeniach widzenia, ale dla twórców filmu widać wielkiego znaczenia takie szczegóły nie mają. Na plus ładne zdjęcia, dobrze wiedzieć, że polscy filmowcy mają jednak świadomość, że poza Warszawą są jeszcze jakieś inne miasta w naszym kraju. Czasami nie można jednak oprzeć się wrażeniu, że film był wręcz reklamą lubelskiego MPK, co może nie raziłoby tak bardzo po oczach, gdyby nie istotne niedociągnięcia w samej fabule obrazu.

A tutaj jeszcze dla ciekawych pierwowzoru postaci Kacpra:

http://moje.radio.lublin.pl/niewidomy-nauczyciel-sprawa-niecodzienna.html